บทที่ 222 - ความช่วยเหลือของเรา

คีล

ยามเย็นย่ำ ฟากฟ้าฉาบย้อมด้วยสีส้ม ซิลเวอร์มูนกลายเป็นสมรภูมิที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง...เต็นท์ที่ไหม้เกรียม ธงทิวที่ฉีกขาด เลือดที่แห้งกรังดำคล้ำบนก้อนหิน

เหล่าชายหญิงเคลื่อนไหวราวกับภูตผี บ้างลากร่างผู้บาดเจ็บ บ้างยืนนิ่งงันจนราวกับสิ้นใจไปแล้ว

ไลโอร่าทรุดฮวบลงใกล้ลูเซียนขณะที่รอยอักขระของเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ